خدمت به زائر امام رضا علیه السلام ثوابش کمتر از زیارت نیست

در این باب نکاتی را در مقاله قبل عرض کردیم. در این مقاله به نکات دیگری در باب آداب زیارت می پردازیم.

نشاط در زیارت

یکی از آداب زیارت، زیارت با نشاط می باشد. این بدین معنا است که جوری برنامه ریزی نکنیم که از زیارت خسته شویم چرا که هدف از زیارت، معرفت افزایی است و زیارت بدون معرفت جایگاه خاصی ندارد؛ البته هرچه معرفت انسان بالا می‌ رود خستگی کم می‌ شود. 

در روایت داریم امام صادق علیه‌السلام فرمود: حتی در طواف زیارت خانه خدا تا تشنه هستی، بیرون بیا، به این معنا که زیارت و طواف و به طور کلی اعمال مستحبی خودت را با رنج و سختی و کسالت و خستگی انجام نده، اسباب را جوری برنامه‌ریزی کن که در زیارت و مستحبات و اعمالت نشاط داشته باشی.

این جا این نکته قابل توجه بوده و خالی از لطف نیست که والدین و پدر و مادرها یادشان باشد، مراعات حال همراهان خود مخصوصا کودکان و افراد سالخورده را خیلی بکنند و حواسشان به آن‌ها باشد؛ کاری کنیم که کودکان و فرزندان از زیارت خاطره خوشی داشته باشند.

توجه به نماز اول وقت

نکته‌ی مهم دیگری که در آداب زیارت باید توجه شود این است که وقت نماز که شد انسان نماز را فراموش نکند. هنگام اذان زیارت را رها کنید. 

این گونه نباشد که به بهانه خلوت بودن اطراف ضریح در هنگام نماز، نماز اول وقت خود را فدای زیارت نزدیک ضریح و رسیدن دست به ضریح مطهر کنیم.

توصیه اول و آخر اولیای خدا مداومت بر نماز اول وقت است. امام رضا علیه‌السلام با عمران صابئی که رئیس فرقه صابئی بود، مناظره می‌کرد. وقت اذان شد امام رضا علیه‌السلام فرمود: مناظره تمام، نماز برویم. عمران التماس کرد و گفت: دلم نرم شد. دو سؤال دیگر بپرسم تمام است. حضرت فرمود: نماز اول وقت! رفتند نماز را خواندند و آمدند و این آقا اسلام آورد و جزء طرفداران امام رضا شد. 

تلاوت قرآن

زائرین سرزمین عشق یادمان نرود که هربار به حرم مشرف می‌شوید یک جزء قرآن هدیه به امام رضا علیه‌السلام کنید. از آداب زیارت است که مرحوم شهید فرمودند: تعظیم آن امامی که زیارت او می‌روید این است که وقتی زیارتنامه خواندید قرآن بخوانید و هدیه به امام کنید. خود امام رضا وقتی به طرف خراسان می ‌آمدند فراوان قرآن می ‌خواندند. هر سه روز یک ختم قرآن می ‌کردند. 

خدمت به همسفران

از آداب مهم زیارت این است که انسان به همسفران خود خدمت کند و از آن‌ها غافل نشود. امام(ره) وقتی با دوستانشان به مشهد مشرف می ‌شدند، یک مقدار زودتر از دوستانش به خانه می ‌آمد. گفتند: چرا زود آمدید؟ می ‌فرمودند: آمدم خانه را آب و جارو کنم و غذا و میوه ‌ای آماده کنم. خدمت به زائرین امام رضا بکنم. 

خدمت به زائران امام رضا علیه‌السلام بسیار ارزش دارد چرا که زائران امام رضا علیه‌السلام بنا بر روایات مقام و شرایط خاصی پیدا می کند که خدمت به چنین زواری اگر ثوابش بیشتر از زیارت نباشد، کمتر نخواهد بود...

یادمان باشد که در زیارت نکته اصلی کیفیت است نه فقط کمیت؛ «الَّذِی‏ خَلَقَ‏ الْمَوْتَ‏ وَ الْحَیاةَ لِیَبْلُوَكُمْ أَیُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُور» (ملک/2) «أحسن عملا» نه اکثر عملا! زیارت امام رضا را نمی‌ کشند که چند کیلو زیارت داریم. بررسی می کنند که کدام زیارت خالص‌تر و مقبول‌ تر بوده است.

خوش اخلاقی با همسفران

از مهم‌ترین آداب و دستورهای پیشوایان معصوم علیهم السلام خوش خلقی در سفر است. انسانی که ویژگی های ذاتی نیکویی مانند خوشرویی، تواضع و ادب را داراست، نه تنها سفر را به کام خود شیرین خواهد کرد، برای همراهان خود نیز سفری به یاد ماندنی و خاطره برانگیز به جای خواهد گذارد.
در آموزه های دین اسلام، از بدخلقی در سفر به شدت نهی شده است، چنان که پیامبر اسلام صلی الله و علیه وآله در سفری که عازم مکه بود، به همسفرانش فرمود: «مَن کانَ سَیِّیُ الخُلقِ فَلا یَصحَبُنا؛ هر کس بدخلق است، با ما مصاحبت و همراهی نکند»

امام صادق علیه‌السلام نیز می فرماید: لَیسَ منّا مَن لَمْ یُحَسِّن صُحْبَتَه مَن صَحِبَهُ وَ مُرافَقَهَ مَن رافَقَهُ وَ مُمالَحَهَ مَن مالَحَهُ وَ مُخالَقَهَ مَن خالَقَهُ. از ما نیست کسی که با همراهانش حسن معاشرت نداشته باشد و با دوستانش دوستی و مدارا نکند و نمک کسی را می خورد، نمک شناس صاحبش نباشد و با آن که همراه است، حسن خلق نداشته باشد.

منابع:

برنامه سمت خدا؛ بیانات حجت الاسلام قمی

سایت حوزه

سایت عاشورا

سایت سازمان تبلیغات اسلامی